รีวิว เกาะผีดุ | นิยายสยองขวัญ Sci-Fi สไตล์ Black Mirror
ผมเริ่มอ่าน "เกาะผีดุ" ด้วยความรู้สึกว่า เออ มันก็คงเป็นนิยายผีทั่วไปที่มีเกาะ มีคำสาป มีหญิงชุดแดง... แต่ไม่ครับ หนังสือเล่มนี้เปิดมาแบบโยนศัพท์วิทยาศาสตร์ใส่หน้าตั้งแต่บทแรก พูดถึงโลกเสมือนจริงที่ชื่อ "ชินเซไก" (Shinsekai) ที่สามารถแปลงข้อมูลมนุษย์ให้เข้าไปอยู่ในระบบได้
ซึ่งไม่ใช่แค่การจำลองภาพหรือ VR ทั่วไป แต่มันคือการเอาตัวตนจริงๆ ของคนเข้าไปอยู่ในโลกนั้นเลย อ่านไปก็เริ่มงงว่ากำลังอ่านนิยายผีหรือวิจัยวิทยาศาสตร์กันแน่
มันหลอกคนอ่านอยู่ตลอด ว่าความหลอนทั้งหมดที่เกิดขึ้น มันมาจากคำสาปจริงๆ หรือเป็นความผิดพลาดของเทคโนโลยี?
เรื่องย่อ เกาะผีดุ: คำสาป หรือ โลกเสมือน?
เรื่องราวเริ่มต้นที่ "เกาะซาไกจิมะ" เกาะห่างไกลที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของตำนานพื้นบ้าน ทั้งเรื่องร่างทรงและคำสาปของหญิงสาวลึกลับที่ชื่อ "อิมาโจะ" ที่ยังคงวนเวียนอยู่ในดินแดนนี้
ในเวลาเดียวกัน โครงการ "ชินเซไก" กำลังดำเนินงานอยู่บนเกาะโดยกลุ่มนักวิจัย โดยมีเป้าหมายที่จะย้ายจิตสำนึกทั้งหมดของผู้คนเข้าไปใช้ชีวิตภายในระบบโลกเสมือน
แต่จู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ประหลาด มีคนเสียชีวิตในสภาพเหมือนจมน้ำ ทั้งที่ไม่ได้อยู่ใกล้น้ำ และที่สำคัญคือ... พวกเขาเคยเข้าไปใน "ชินเซไก" มาก่อน ตั้งแต่จุดนั้น โลกเสมือนก็เริ่มเกิดสัญญาณแปลกๆ ภาพซ้อน เสียงรบกวน และการปรากฏตัวของ "หญิงชุดแดงผมยาว" ที่เหมือนกับ "อิมาโจะ" ผีในตำนานของเกาะ ไม่มีใครแน่ใจว่าเธอเป็นเพียงข้อผิดพลาดของระบบ (Glitch) หรือเป็นคำสาป (Curse) ที่หลุดเข้ามาในโลกที่มนุษย์สร้างขึ้น
> System standing by. Press button to run diagnostics...
ความรู้สึกหลังอ่าน: Black Mirror ที่ทิ้งปมไว้ในบทที่ 46
สิ่งที่ทำให้ "เกาะผีดุ" น่าสนใจมากคือมันทำให้เราสับสนว่ากำลังดู Black Mirror เวอร์ชันญี่ปุ่นอยู่รึเปล่า ทั้งแนวคิดโลกเสมือนที่เหมือนฝัน หรือการใช้เทคโนโลยีแปลงข้อมูลมนุษย์ให้กลายเป็นนักโทษในคุกดิจิทัล มันคือการตั้งคำถามว่า ถ้าทุกคนอยู่ในโลกเสมือน (แบบ The Matrix) มาตั้งแต่ต้นล่ะ?
พาร์ทที่ผมชอบมากคือช่วงท้ายของเล่ม ที่ตัวละครหลักถูกไล่ล่า ฝั่งผีก็ล่าไม่หยุด ฝั่งคนก็ไม่ยอมตายง่ายๆ ทำให้การอ่านช่วงท้ายไม่มีจังหวะให้เบื่อเลย
ตอนจบของเรื่องมันทิ้งคำถามไว้หลายข้อมาก โดยเฉพาะ "บทที่ 46" ที่กลายเป็นภาพจำของเล่มนี้ไปเลย สำหรับผมคือบทที่อ่านจบแล้วยังนั่งนิ่งๆ อยู่นานมาก เพื่อประมวลผลว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
คำเตือน: เนื้อหาหนักและผีที่ไม่ค่อยน่ากลัว
ก็ต้องพูดตรงๆ ว่า ผีในเล่มนี้ "ไม่ได้หลอน" เท่าที่คาดหวังไว้ครับ ตัวอิมาโจะ (หญิงชุดแดง) ถึงจะมีแบ็คกราวด์น่าสนใจ แต่ภาพลักษณ์ของเธอไม่ได้ทำให้ผมกลัวเท่าไหร่ (ถ้าเพิ่มดีเทลสยองๆ อีกนิดจะดีมาก 555)
แต่ต้องเตือนไว้ก่อนว่า ใครที่ไม่ชอบเนื้อหารุนแรง ควรระวังช่วงที่เล่าย้อนไปถึง "ที่มาของคำสาป" เพราะตรงนี้เนื้อหาหนักมากจริงๆ เป็นพาร์ทที่ผู้เขียนขยี้สุดทางจนทำให้ความหม่นของเรื่องพุ่งขึ้นแบบสุดๆ ครับ
สรุป: นิยายผีที่ไม่เหมือนใคร
สำหรับผม เกาะผีดุ เป็นเรื่องที่เอาคำสาปโบราณมาหลอมรวมกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ได้อย่างกลมกล่อม และกลายเป็นนิยายผีที่ไม่เหมือนใคร ถ้าคุณชอบนิยายสยองขวัญที่แปลกใหม่ (และไม่กลัวศัพท์วิทย์) เล่มนี้คืออีกเล่มที่ควรหามาอ่านครับ
ซื้อหนังสือเล่มนี้ได้ที่
(ลิงก์นี้เป็น Affiliate Link หากมีการสั่งซื้อเกิดขึ้น เราจะได้รับค่าคอมมิชชั่นเล็กน้อย)
แชร์บทความนี้