ฟาห์เรนไฮต์ 451: โลกที่หนังสือต้องถูกเผาทำลายให้เป็นเถ้าถ่าน

 

แต่แล้วชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อได้พบกับ แคลริส สาวน้อยเพื่อนบ้านที่ทำให้เขาได้เห็นโลกในมุมมองใหม่ เธอเป็นคนที่ไม่เหมือนใครในสังคมนั้น เธอเป็นคนที่ยังคิด คนที่ยังตั้งคำถาม และที่สำคัญเธอคือคนที่ยังมีความสุขแบบจริง ๆ

 

ยิ่งอ่านผมก็ยิ่งขนลุก สิ่งที่ Bradbury เขียนไว้เมื่อปี 1953 กลับเป็นจริงในยุคของเรา เราเห็นคนเดินไปมาด้วยการจ้องหน้าจอมือถือ เราเห็นคนที่เลือกรับรู้ข่าวสารแค่ไม่กี่บรรทัดแทนการอ่านบทความยาวๆ เราเห็นคนที่หลีกเลี่ยงการอ่านหนังสือเพราะว่ามันดูน่าเบื่อ

หัวใจหลักของเรื่องคือการต่อสู้ระหว่างการควบคุมสื่อกับเสรีภาพในการคิด รัฐบาลในหนังสือไม่ได้แบนหนังสือด้วยความชั่วร้าย แต่เพราะต้องการให้ทุกคนมีความสุข พวกเขาเชื่อว่าหนังสือทำให้คนคิดมาก และการคิดมากทำให้เกิดความความทุกข์