รีวิวหนังสือ: ปีศาจแห่งโรงละครโอเปร่า

โรงละครโอเปร่าแห่งปารีสขึ้นชื่อเรื่องความโอ่อ่าอลังการ งานศิลป์ สถาปัตยกรรม และเสียงเพลงแสนไพเราะที่ก้องกังวานอยู่ในทุกซอกมุม แต่ใต้เวทีที่ผู้คนกำลังเฉลิมฉลองด้วยเสียงปรบมือ กลับมีใครบางคนซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ผู้คนเรียกเขาว่า “ปีศาจ” แห่งโอเปร่า แต่แท้จริงแล้วเขาเป็นเพียงชายคนหนึ่ง ชายผู้มีใบหน้าแสนประหลาดจนสังคมไม่อาจยอมรับ เขาถูกผลักไสให้กลายเป็นเพียงเสียงกระซิบในตำนาน ถูกกดทับอยู่ใต้ความงามของโลกเบื้องบน

ท่ามกลางความเงียบงันใต้ดิน เขาเฝ้าฟังเสียงของ “คริสทีน” นักร้องสาวผู้มีเสียงไพเราะราวสวรรค์ ทุกโน้ตที่เธอร้องคือแสงสว่างในชีวิตที่มืดมนของเขา ความรักที่ถือกำเนิดจากระยะห่างและการเฝ้ามองอย่างเงียบงันนั้น ค่อยๆ ก่อตัวเป็นคลื่นใต้น้ำ และสุดท้ายก็ปะทุขึ้นมาด้วยแรงแห่งความสิ้นหวัง ความปรารถนา และการไม่เคยได้รับความรักอย่างแท้จริง